Τα τελευταία χρόνια η θερμομόνωση αποτελεί μια επιλογή με πολλαπλά οφέλη.

Η θερμοπρόσοψη σε κτίριο  γίνεται με την τοποθέτηση θερμομονωτικών πλακών στο εξωτερικό μέρος των κατακόρυφων τοίχων του. Το κάθε κτίριο έχει διαφορετικές παραμέτρους που πρέπει να ληφθούν υπόψη για την εφαρμογή μιας επιτυχημένης θερμοπρόσοψης, όπως είναι η υπάρχουσα θερμομονωτική του επάρκεια, τα δομικά στοιχεία που αποτελείται και το τοπικό κλίμα της περιοχής.

Tα 6 Πλεονεκτήματα θερμοπρόσοψης είναι:

1. Ολοκληρωμένη θερμομόνωση χωρίς να δημιουργούνται θερμογέφυρες στα στοιχεία του κτιρίου από σκυρόδεμα π.χ δοκάρια, κολώνες, τοιχία κ.λ.π

2. Προστατεύει τις επιφάνειες των τοίχων από υγρασίες, διότι δεν δημιουργούνται συνθήκες υγροποίησης υδρατμών στο εσωτερικό του κτιρίου ή μέσα στον τοίχο.

3. Δημιουργεί μεγάλη θερμοχωρητικότητα στις επιφάνειες των τοίχων, η οποία συσσωρεύεται και επανακτινοβολεί στο εσωτερικό του κτιρίου, εντείνοντας το φαινόμενο των θερμικών νησίδων στην πόλη. Αντιθέτως δεν συμβάλλει στη αύξηση της θερμοκρασίας της πόλης κατά τους θερινούς μήνες, διότι εμποδίζει την θερμοσυσσώρευση κατά το θέρος, όπως κάνουν οι τοίχοι των συμβατικών κτιρίων.

4. Μειώνει το κόστος συντήρησης του κτιρίου, προστατεύει τα στοιχεία του σκυροδέματος του κτιρίου από ρηγματώσεις.

5. Η ποιότητα κατασκευής του συστήματος χαρακτηρίζεται ως πολύ υψηλή, καθώς χρησιμοποιούνται ειδικά πρόσθετα τεμάχια για την προστασία των γωνιών, νεροσταλάκτες, υαλόπλεγμα για τον οπλισμό σʼ όλη την επιφάνεια εφαρμογής του επιχρίσματος.

6. Η εξωτερική θερμομόνωση συμβάλλει σημαντικά στην ποιότητα της κατοικίας ή ενός κτιρίου, αυξάνοντας την αξία τους. Αυτή η αύξηση της αξίας δεν επιτυγχάνεται μόνο μέσα από την ανάπλαση αλλά και από δύο ακόμη παραμέτρους: από την καλύτερη βαθμονόμηση του κτιρίου στην ενεργειακή του ταυτότητα αλλά και από την αύξηση της ζωής του και τη μείωση του κόστους συντήρησής του.

Είναι αλήθεια πως ένα κτίριο καταναλώνει ενέργεια και για το φωτισμό ή μέσα από τις ηλεκτρικές συσκευές για την προετοιμασία των τροφών, το πλύσιμο των ρούχων, την υγιεινή του σώματος κλπ αλλά αυτή η χρήση δεν ξεπερνά το 20% με 30% της συνολικής κατανάλωσης. Το υπόλοιπο 70% με 80% χρησιμοποιείται για την ψύξη και θέρμανση του κτιρίου.
Οποιοδήποτε πολιτική για τα κτίρια (στα πλαίσια της εξοικονόμησης ενέργειας και όχι μόνο) ή για την ανάπλαση των πόλεών μας δε μπορεί παρά να λαμβάνει υπόψη της την εξωτερική θερμομόνωση ως απολύτως αναγκαία πρακτική.